مسئولیت پذیری والدین در برابر کودک با چندین راهکار اساسی
در کتاب‌ها، مجله‌ها و سایت‌های آموزشی و تربیتی انواع توصیه‌ها و نکات ویژه آموزشی و پرورشی کودکان و روش‌های متفاوت مواجه با مشکلات و بحران‌های کودکان و نوجوانان به والدین آموزش داده می‌شود.اکنون در روزهای پایانی سال، آخرین دیدگاه‌ها و مجموعه‌ای کوچک از نکات تربیتی را مرور می‌کنیم.
ارزش مهم محدودیت‌های کوچک:
کودکان از محدودیت‌ها نمی‌ترسند. آنها با وجود محدودیت‌ها جهان پیچیده و گاهی ترسناک اطرافشان را بهتر می‌فهمند و بیشتر درک می‌کنند. عشق و محبت‌تان را با ایجاد ترکیبی از محدودیت‌های ضروری و آزادی عمل برای کشف و کنجکاوی در محیط زندگی کودکتان نشان بدهید.
بال‌های کوچک کودک را نبندید:
مهم‌ترین وظیفه کودک شما تلاش برای رسیدن به استقلال و رهایی از وابستگی‌های همه جانبه از شماست. پس زمانی که کودک تان توانایی‌های جسمی و ذهنی‌اش کامل می‌شود اجازه بدهید تا خودش کارهایش را انجام بدهد. از همان زمانی که او یاد می‌گیرد تا اسباب بازی‌هایش را جمع کند. بشقابش را بشوید و لباس‌هایش را بپوشد باید مستقل شدن کودک تان را بپذیرید و اجازه بدهید تا به روش خودش عمل کند. مسئولیت دادن به کودک بهترین راه برای تقویت و پرورش اعتماد به نفس در کودک است.
همه چیز را مهیا نکنید:
اجازه بدهید تا کودکتان راه حل و روش عمل خاص خودش را داشته باشد. زمانی که با درایت و آگاهی دربرابر سرخوردگی‌ها و ناکامی‌های کوچک کودک تان رفتار می‌کنید و برای حل مشکلاتش از دخالت‌های مستقیم پرهیز می‌کنید کودکی مستقل و انعطاف‌پذیر خواهید داشت. سلامت و مهر
تربیت تنبیه نیست:
محدودیت به کوک می‌آموزد تا رفتار درست را بشناسد و ارزش کنترل، توجه و مراقبت و همراهی را درک کند. اما مجازات و تنبیه فقط احساس ناامنی، دشمنی و ترس را در کودک تحریک می‌کند.
دست از مبارزه بردارید:
کودکان کنجکاو هستند. بنابراین شما نمی‌توانید با یک مجموعه از قوانین سخت و دست پا گیر کودک تان را کنترل کنید. بحث وجدل درباره موضوعات کوچک را کنار بگذارید. انتخاب یک لباس از روی مد سال، علاقمندی به یک سبک خاص از موسیقی یا کتاب واقعاً دربرابر اصول اساسی تربیت و پرورش فرزندان سالم خیلی مهم نیستند. به چیزهای مهم تری توجه کنید. در برابر خشونت کلامی، فحاشی، تنبلی، پرخاشگری‌های رفتاری و ضعف درسی توجه کودک شما به یک نوع شلوار یا کیف خاص بسیار کوچک و مقطعی هستند.
با کودک بازی کنید:
یک فعالیت فکری یا ورزشی را انتخاب کنید و بدون پرداختن به موضوعات حاشیه‌ای فقط با کودک تان بازی کنید. لحظات خوش با هم بسازید تا بیشتر به کودک تان، احساسات و نیازهایش نزدیک شوید.
هر روز با هم کتاب بخوانید:
از همان دوران نوزادی کتاب خوانی را شروع کنید. کودکان شنیدن صدای پدر و مادرشان را دوست دارند. درکنار کودک تان بنشینید و برایش کتاب بخوانید این بهترین تجربه است که می‌توانید در تمام سال‌های کودکی فرزندتان داشته باشیدو او را برای اینکه همیشه اهل کتاب و مطالعه باشد آماده کنید.
هر روز اوقات ویژه‌ای را باهم بگذرانید:
هر روز 10 تا 15 دقیقه با هم وقت بگذرانید. کار مورد علاقه‌تان را باهم انجام بدهید. اگر شما پیشنهادی برای این اوقات ندارید اجازه بدهید تا کودک تان کارش را انتخاب کند. اگر می‌خواهید عشق و محبت‌تان را به کودک نشان بدهید به این اوقات مشترک اهمیت بدهید. salamatomehr
تجربه‌های پدرـ فرزندی:
یکی از مهم‌ترین نکات آموزشی در تربیت کودکان توجه به رابطه صمیمی پدرـ فرزندی است. کودکی که از توجه و حمایت پدرش بهره می‌برد در مدرسه، حل مشکلات شخصی و مسائلی که در زندگی در پیش رو دارد موفق‌تر است.
خاطرات خوب بسازید:
هیچ کس، همه لحظات کودکی‌اش را بخاطر نمی‌آورد. اما همه ما خاطرات خوب و تاثیرگذاری از کودکی‌مان داریم که در تمام سال‌های زندگی همراه ما هستند. برای کودکتان این خاطرات را بیشتر بسازید و اجازه بدهید تا احساس خوبی از کودکی‌اش داشته باشد.
الگوی مناسب کودک تان باشید:
کودک شما را زیر نظر دارد. الگویی شایسته، قابل احترام، فعال و متفاوت باشید. رفتار شما از دستورالعمل‌هایی که به کودک تان می‌دهید تاثیرگذارتر است.
از عذرخواهی کردن خجالت نکشید:
این بهترین راه برای این است که کودک تان بیاموزد چطور، کی و کجا عذرخواهی کند.
زیست بان باشید:
به کودک یاد بدهید تا مراقب محیط زیست باشد. ابتدا باید خودتان نسبت به محیط زیست حساس باشید. کمتر محیط را آلوده کنید، کمتر آشغال تولید کنید، زباله‌ها را تفکیک کنید، به شهر و طبیعت هرجا که هستید اهمیت بدهید و اصول حفاظت از محیط زیست را به کودک یاد بدهید.
همیشه حقیقت را بگویید:
آیا این همان چیزی نیست که شما از کودکتان می‌خواهید؟ با راستگویی و وفای به عهد و پای بندی به تعهدادتان، کودکی راستگو خواهید داشت.
عشق ورزی به همسر را بیاموزید:همسرتان را در مقابل کودکتان به آغوش بگیرید و ببوسید و همیشه با هم با احترام رفتار کنید. رابطه شما، تنها الگوی کودکتان برای فهمیدن یک رابطه سالم زناشویی است. او از شما می‌آموزد که در آینده با شریک زندگیش چگونه رفتار کند.
به تفاوت‌ها و اختلافات در تربیت احترام بگذارید:
اگر می‌خواهید در تربیت فرزندتان موفق شوید باید با همسرتان همسو باشید. حتی اگر در شیوه تربیت با هم متفاوت هستید از یکدیگر حمایت کنید. اجازه ندهید کودکتان از این اختلاف نظر بویی ببرد زیرا به راحتی و با زیرکی از این فرصت استفاده خواهد کرد و تمام تلاش‌هایتان را در تربیت ناکام خواهد گذاشت.
کودک را تحسین کنید:
به جای اینکه فقط بگویید «تو خیلی خوبی» سعی کنید با توجه به کار یا رفتار کودکتان با جملات مثبت ارزش و توجهی که به رفتارش را داشته‌اید را نشان بدهید مثلا در برابر صبوریش بگویید «من می‌فهمم که چقدر بخاطر اینکه غذا دیر حاضر شد صبر کردی و من واقعا ازت ممنونم که اینقدر صبوری».
تشویق برای چیزهای کوچک:
وقتی متوجه می‌شوید کودکتان کاری را خوب و درست انجام داده است احساستان را بیان کنید. تشویق‌های شما او را برای انجام کارهای مثبت بیشتر ترغیب می‌کند.
به دیگران بگویید:
آیا می‌خواهید کودکتان کار درست را انجام دهد؟گاهی لازم است به جای امر و نهی مستقیم به مادربزرگ یا خاله و عمه بگویید که کودکتان آن کار را انجام می‌دهد. تحسین دیگران در برابر کار نکرده کودک را برای انجام دادن آن تحریک می‌کند.
به خودتان مرخصی بدهید:
سفارش غذا از رستوران وقتی شما خیلی خسته و کلافه هستید از شما پدر یا مادری بی‌مسئولیت نمی‌سازد و کودکتان با چند وعده غذا بیرون بیمار نمی‌شود. شما هم حق دارید از پدرومادری مرخصی بگیرید.
حق دارید اشتباه کنید:
هر بار تجربه پدر یا مادر شدن متفاوت و تازه است و اشتباهات شما کاملا قابل درک و پذیرش است. اگر از اشتباهتان پشیمان می‌شوید فرصت دارید که جبران کنید. فقط باید بپذیرید که گاهی اشتباه می‌کنید.
فقط بگویید «نه»:
بخاطر کار، کودکتان را ساعت‌های طولانی به مهدکودک یا مدرسه نفرستید. لذت باهم بودن را بخاطر درآمد بیشتر و موفقیت‌های شغلی از خانواده‌تان نگیرید. دربرابر این وسوسه فقط بگویید «نه».
اجازه بی‌احترامی را ندهید:
هرگز به کودکتان اجازه ندهید تا به شما و دیگران بی‌احترامی کند. در برابر اولین نشانه‌های بی‌احترامی با قاطعیت برخورد کنید و بگویید که این بی‌حرمتی‌ها را تحمل نخواهید کرد.
از دیگران کمک بگیرید:
اگر فشار کاری زیادی را تحمل می‌کنید از دوستان، اعضای خانواده و پدربزرگ و مادربزرگ کمک بگیرید تا فشار کاری کمتری را احساس کنید.
هر روز از کودکتان سه سؤال شخصی بپرسید:
مکالمه با فرزندان یکی از مهم‌ترین روش‌های تربیتی است اما بیشتر پدرومادرها از آن غافل هستند. حداقل هر روز سه سؤال از کودکتان بپرسید. «مدرسه چطور بود؟»، «فردا چه کارهایی داری؟» یا «چه کتابی می‌خوانی؟»
نوشته : فرشید ملانژاد
این مطلب را به اشتراک بگذارید :
دیدگاه خود را بیان کنید